Moja przyjaciółka 1934 r.
Pisownia oryginalna
"Trądzik jest schorzeniem, poczynającym się w młodym wieku, około, 16—19 roku życia. Trwa zwykle
bardzo długo, przez wiele lat, przyczem są okresy pogorszenia i przemijającej poprawy następują kolejni po sobie. Często jest u brunetek i brunetów, osób, których skóra zawiera stosunkowo dużo tłuszczu.
Prócz swego ulubionego umiejscowienia na skórze twarzy, trądzik zajmuje: także i inne okolice, z których na plan pierwszy wybija się skóra: górnej powierzchni klatki piersiowej i pomiędzy łopatkami.
Jedną z częstszych przyczyn trądzika jest nadużywanie alkoholu i zaburzenia kiszkowe (obstrukcje). Leczenie trądzika musi mieć na celu zarówno ogólną poprawę warunków higjenicznych pacjenta i leczenie ogólne, jak i miejscowe.
Dla skóry należy stworzyć niejako lepsze warunki bytowania: Trzeba otoczyć pieczołowitą opieką cały organizm i specjalnie poszczególne ważne narządy wewnętrzne. Uregulowanie odżywiania, ochrona przed nadmiernemi wysiłkami umyslowemi i fizycznemi, zwalczanie błędnicy, oto zasadnicze warunki leczenia trądzika.
Zalecane jest używanie umiarkowane sportów na świeżem powietrzu i racjonalna niezbyt forsowna gimnastyka.
Co się tyczy diety, to winna być ona przeważnie jarska. Należy wystrzegać się wszelkich używek: herbaty, alkoholu oraz gorących potraw i napojów.
W leczeniu wewnętrznem stosujemy świeże drożdże piwne, które używa się trzy razy dziennie po jedzeniu! w ilości łyżeczki, od kawy. Zamiast świeżych stosowane są preparaty drożdżowe; jedne i drugie zażywa się na wodę.
W leczeniu trądzika należy być wytrwałym i konsekwentnym i stosować je najmniej przez trzy tygodnie"
0 komentarze: