"Trudno nieraz zdobyć się na decyzję, jaką sprawić sobie sukienkę. Powinna być i oryginalna i praktyczna i modna — a tymczasem bardzo często krępują nas fundusze, które na ten cel możemy przeznaczyć.
Zastanówmy się więc, czy nie odpowiadałaby nam pokazana na fotografii sukienka i jakie są jej walory. Zrobimy ją same, odpadnie więc koszt uszycia jej, poza tym taka sukienka jest bardzo praktyczna w podróży, gdyż zupełnie się nie wygniata — nawet w małej walizce. Wreszcie sukienka ma i tę zaletę, że
trykot, jako ściśle przylegający, wyszczupla.
O to, czy sukienka będzie dobrze leżeć, można być spokojną; skoro model kroju będzie wykrojony odpowiednio na miarę, to małe odchylenie nie będzie miało żadnego znaczenia, gdyż trykot nadciąga się.
O ile zachodzi tego potrzeba, można przy wysokim biuście zrobić zaszewki pod pachami.
Sukienka ta może być wykonana z wełny lub jedwabiu. Pokazaną na modelu sukienkę zrobiono w modnym kolorze wody morskiej, jest to mieszany kolor zielony z niebieskim.
Spód z błyszczącej crepe-satin tego samego koloru. Bardzo ładnie wygląda sukienka wieczorowa czarna, zupełnie długa, z nici jedwabnej — na spodzie czerwonym. Można ją wykonać również według podanego modelu, przedłużając spódnicę. Długości spódnicy celowo na kroju nie podałam, gdyż długość zależna będzie od wzrostu i upodobania pani.
Tył sukienki pracuje się w całości, rozpoczynając od dołu sukienki. Oddzielnie pracuje się przód spódnicy i oddzielnie bluzeczkę, którą znów pracuje się rozdzieloną na przodzie. Boki bluzeczki nie wykazują normalnego zwężenia ku pasaniu, a zrobione są prosto, później przy zeszyciu z spódnicą namarszcza się
bluzeczkę do szerokości spódnicy. Na zapięcie robi się szydełkiem uszka po prawej stronie bluzki, przyszywając po stronie lewej guziki. Guziczki te można albo obszydełkowywać słupkami niskimi, albo też zrobić na drutach małe płateczki i nimi obciągać
foremki drewniane.
Gotowe części sukienki tak wełnianej jak i jedwabnej należy przed zeszyciem upiąć szpileczkami według formy na tapczanie, na którym rozłożono prześcieradło zwilżyć rozpylaczem lub mokrą szmatką i zdejmować dopiero po zupełnym wyschnięciu. Potraktowany w ten sposób trykot będzie wiele ładniejszy, niżli sprasowany przez wilgotny płat żelazkiem.
Przy zeszyciu zaleca się wszystkie szewki wszczepiać w taśmę jedwabną koloru sukni, co w znacznej mierze przyczynia się do zachowania fasonu sukni. Tak samo podszyć należy taśmą wykrój szyi i obwód rękawków. Dekorację przy szyi oraz w pasaniu zrobiono z jedwabiu w kolorze spodu.
Wzór na koronkę sukienki podany znakami odczytuje się z dołu ku górze i z strony prawej ku lewej. Rzędy niewymienione jako nawrotowe robi się po stronie lewej roboty, lecz wszystkie oczka w lewo.
Kostki puste nie mają żadnego znaczenia.
I Oczko w prawo czyli gładkie.
/ Gubić w stronę prawą, przerabiając dwa oczka razem w prawo.
\ Gubić w stronę lewą tj. pierwsze oczko zdjąć bez przerabiania, drugie przerobić i pierwsze na nie nasunąć.
/\ Gubić dwa oczka, pierwsze oczko zdjąć, dwa następne przerobić razem w prawo i oczko pierwsze na
nie nasunąć, tak że pozostanie jedno oczko z trzech.
+ Oczko na wywrót, robi się normalnie w prawo lecz na tylnej nici oczka.
O Oczko nowe osiąga się przez narzucenie nici na drut i przerobienia go w następnym rzędzie jak
oczko normalne. "
0 komentarze: